Begovina je stambena cjelina stolačke feudalne porodice Rizvanbegovića sagrađena sredinom 19. vijeka. Godine 1833. Hercegovina je izdvojena kao zasebna administrativna oblast unutar Osmanskog carstva, a vezirska titula dodijeljena je Ali-paši Rizvanbegoviću. Ubrzo nakon toga, Rizvanbegovići sele iz stolačke tvrđave u čaršiju, a potom izgrađuju i stambenu cjelinu Begovinu sa svim pratećim objektima. Begovina je radi zaštite od hajdučkih upada bila opasana zidom, a od eventualnih napada bila je zaštićena otvorima, puškarnicama. Cjelina je poštovala prirodni teren i potrebnu privatnosti svake pojedine obitelji.

Stambena cjelina Begovine sastoji se od četiri dijela koji ujedno predstavljaju i gradaciju prostora od javnog k intimnom, porodičnom dijelu. Prvi, javni dio cjeline jeste pristupni put, drugi dio čini ulazno, odnosno prednje ili pristupno dvorište s četiri objekta, zatim poluprivatna avlija i na kraju privatne avlije i kuće za porodični život. Treći i četvrti dio cjeline, odnosno poluprivatna avlija i porodične kuće, ograđeni su visokim kamenim avlijskim zidom, koji se proteže s tri strane cjeline. Unutar Begovine nalazio se i mekteb za školovanje djece. Objekti su povezani avlijom, odnosno vanjskim dvorištem, u kojem je bio i poseban prostor koji je služio za potkivanje konja. Rijeka Bregava razvedena je u svako dvorište stambene cjeline, a unutar avlija nalazili su se čatrnje (cisterne). U Begovini se nalazilo i pet konaka za putnike, koji su bili opremljeni banjicama, hamamdžicima. Begovina je zapaljena tokom juna 1993. godine i danas je samo djelimično restaurirana.